Güneş sistemi, sekiz gezegen, bir cüce gezegen, oldukca sayıda uydu, asteroit, kuyruklu star ve Güneş’in çevresinde dönen öteki nesnelerden oluşan bir topluluktur. Güneş, güneş sistemindeki en büyük nesnedir ve güneş sisteminin hacminin ortalama %99,8’ini oluşturur. Gezegenlerin tamamı Güneş’in çevresinde hemen hemen dairesel bir yörüngede dönen küresel gövdelerdir. Gezegenler iki gruba ayrılır: iç gezegenler ve dış gezegenler. İç gezegenler Merkür, Venüs, Dünya ve Mars’tır. Dış gezegenler Jüpiter, Satürn, Uranüs ve Neptün’dür.
II. Güneş
Güneş bir yıldızdır. Yıldızlar, fer ve sıcaklık üreten büyük, sıcak gaz toplarıdır. Güneş, Dünya’ya en yakın yıldızdır ve Dünya’ya ulaşan enerjinin çoğunun deposudur. Güneş, Dünya’nın çapının ortalama 109 katıdır ve hacmi Dünya’nın ortalama 330.000 katıdır. Güneş sıklıkla hidrojen ve helyumdan doğar.
III. Gezegenler
Gezegenler, Güneş’in çevresinde hemen hemen dairesel bir yörüngede dönen küresel gövdelerdir. Gezegenler iki gruba ayrılır: iç gezegenler ve dış gezegenler. İç gezegenler Merkür, Venüs, Dünya ve Mars’tır. Dış gezegenler Jüpiter, Satürn, Uranüs ve Neptün’dür.
Merkür
Merkür, güneş sistemindeki en minik gezegendir. Dünya’nın uydusu kadardır. Merkür’ün oldukca ince bir atmosferi ve oldukca sıcak bir yüzeyi vardır. Merkür’ün yüzeyi, asteroitlerin ve kuyruklu yıldızların çarpması kararı oluşan kraterlerle kaplıdır.
Venüs
Venüs, Güneş’ten ikinci gezegendir. Dünya ile neredeyse aynı boyuttadır, sadece sıklıkla karbondioksitten oluşan oldukca kalınca bir atmosferi vardır. Venüs’ün atmosferi oldukca sıcak ve yoğundur ve Güneş’in ısısını hapsederek Venüs’ü güneş sistemindeki en sıcak gezegen yapar. Venüs’ün yüzeyi volkanlar ve lav akıntılarıyla kaplıdır.
Toprak
Dünya, Güneş’ten üçüncü gezegendir. Güneş sisteminde hayatı desteklediği malum tek gezegendir. Dünya, sıklıkla nitrojen ve oksijenden oluşan kalınca bir atmosfere haizdir. Dünya’nın atmosferi bizi Güneş’in zararı dokunan radyasyonundan korur. Dünya’nın yüzeyi okyanuslar, kıtalar ve dağlarla kaplıdır.
Mars
Mars, Güneş’e uzaklık bakımından dördüncü gezegendir. Dünya’nın ortalama yarısı kadardır. Mars’ın ince bir atmosferi ve oldukca soğuk bir yüzeyi vardır. Mars’ın yüzeyi kraterler, volkanlar ve kanyonlarla kaplıdır. Mars’ın Phobos ve Deimos isminde iki uydusu vardır.
IV. Aylar
Merkür ve Venüs hariç bütün gezegenlerin uyduları vardır. Ay, bir gezegenin yörüngesinde dönen organik bir uydudur. Gezegenlerin uyduları değişik büyüklük ve şekillerdedir. Güneş sistemindeki en büyük uydu Jüpiter’in uydusu Ganymede’dir.
Merkür
Merkür’ün uydusu yoktur.
Venüs
Venüs’ün uydusu yoktur.
Toprak
Dünya’nın bir uydusu vardır, Luna. Luna, Dünya’nın ortalama dörtte biri büyüklüğündedir. Luna’nın yüzeyi kraterler, dağlar ve maria (lav ovaları) ile kaplıdır.
Mars
Mars’ın Phobos ve Deimos isminde iki uydusu vardır. Phobos ortalama 12 mil (19 kilometre) çapındadır ve Deimos ortalama 7 mil (11 kilometre) çapındadır. Phobos ve Deimos oldukca minik ve gayri muntazam şekillidir.
V. Asteroitler
Asteroitler, Güneş’in çevresinde dönen minik, kayalık nesnelerdir. Asteroitler, Mars ve Jüpiter’in yörüngeleri içinde bulunan asteroit kuşağında bulunur. Asteroit kuşağı milyonlarca asteroitten doğar, sadece bir çok oldukca küçüktür. Asteroit kuşağındaki en büyük asteroit, ortalama 5
| Antet | Yanıt |
|---|---|
| Güneş Sistemi | Güneş Sistemi, sekiz gezegen, bir cüce gezegen ve Güneş’in yörüngesinde dönen birçok uydu, asteroit, kuyruklu star ve meteoroidden oluşan bir topluluktur. |
| Güneş Mahallesi | Güneş mahallesi, Güneş’in kütle çekim tesirinin hakim olduğu feza bölgesidir. |
| Göksel Navigasyon | Göksel navigasyon, yıldızları gözlemleyerek Dünya üstündeki konumunuzu bulma sanatıdır. |
| Feza Araştırmaları | Feza keşfi, insanlı feza uçuşları ve robotik feza sondaları vasıtasıyla dış uzayın araştırılmasıdır. |
| Yıldızlararası Yolculuk | Yıldızlararası yolculuk, yıldızlar ya da star sistemleri içinde meydana getirilen seyahattir. |
II. Güneş
Güneş, güneş sistemimizin merkezindeki yıldızdır. Fer ve sıcaklık yürüyerek parlayan gazlardan oluşan sıcak bir toptur. Güneş, güneş sistemimizdeki en büyük nesnedir ve güneş sisteminin hacminin %99,8’inden fazlasını oluşturur.
Güneş, Dünya’nın çapının ortalama 109 katıdır ve hacmi Dünya’nınkinin ortalama 330.000 katıdır. Güneş’in yüzey sıcaklığı ortalama 5.778 K (9.941 °F) ve çekirdek sıcaklığı ortalama 15 milyon K’dir (27 milyon °F).
Güneş, Dünya’daki hayat için ana enerji deposudur. Bitkilerin büyümesini ve hayvanların yaşamasını elde eden sıcaklık ve ışığı sağlar. Güneş ek olarak Dünya’nın havasını ve iklimini de yönlendirir.
III. Gezegenler
Güneş sistemimizdeki gezegenler iki ana gruba ayrılır: iç gezegenler ve dış gezegenler. İç gezegenler Merkür, Venüs, Dünya ve Mars’tır. Kaya ve metalden oluşurlar ve Güneş’e nispeten yakın bir konumdadırlar. Dış gezegenler Jüpiter, Satürn, Uranüs ve Neptün’dür. Gaz ve buzdan oluşurlar ve Güneş’ten daha uzaktadırlar.
Her gezegenin kendine has benzersiz özellikleri vardır. Merkür, Güneş’e en yakın ve en minik gezegendir. Oldukca ince bir atmosferi ve oldukca sıcak bir yüzeyi vardır. Venüs, Güneş’e en yakın ikinci gezegendir. Kalınca bir karbondioksit atmosferiyle kaplıdır ve oldukca sıcak bir yüzeyi vardır. Dünya, Güneş’e en yakın üçüncü gezegendir. Hayatı desteklediği malum tek gezegendir. Mars, Güneş’e en yakın dördüncü gezegendir. İnce bir atmosferi ve soğuk bir yüzeyi olan kırmızı bir gezegendir.
Jüpiter Güneş’ten beşinci gezegendir. Güneş sistemimizdeki en büyük gezegendir ve sıklıkla hidrojen ve helyumdan doğar. Satürn Güneş’ten altıncı gezegendir. Hem de bir gaz devi olup güzel halkalarıyla bilinir. Uranüs Güneş’ten yedinci gezegendir. Yana yatmış bir gaz devi. Neptün Güneş’ten sekizinci ve en uzak gezegendir. Uranüs’e benzeyen bir gaz devi.
Güneş sistemimizdeki gezegenler devamlı hareket halindedir. Güneş’in çevresinde saat yönünün bilakis dönerler ve kendi eksenleri çevresinde dönerler. Gezegenlerin ek olarak yörüngelerinde dönen uyduları da vardır. Ay, Dünya’nın tek organik uydusudur.
IV. Aylar
Güneş sisteminin uyduları büyüleyici ve muhtelif bir nesne grubudur. Boyutları, ufak, havasız kayalardan gezegenlerle karşılaştırılabilir büyüklükteki büyük, buzlu dünyalara kadar değişmiş olur. Güneş sisteminin uyduları feza araçları tarafınca kapsamlı bir halde incelendi ve oluşumları ve evrimleri hakkındaki oldukca sayıda informasyon ortaya çıkardılar.
Güneş sisteminin uyduları iki ana gruba ayrılabilir: iç uydular ve dış uydular. İç uydular Mars’ın yörüngesinde yer alırken, dış uydular Neptün’ün yörüngesinin ötesinde yer alır. İç uydular çoğu zaman minik ve kayalıkken, dış uydular çoğu zaman daha büyük ve buzludur.
Güneş sisteminin iç uyduları içinde Merkür, Venüs ve Mars uyduları bulunur. Merkür’ün uyduları oldukca küçüktür ve iyi bilinmemektedir. Venüs’ün uyduları daha da küçüktür ve daha da azca tanınmaktadır. Mars’ın uyduları daha önemlidir, sadece tekrar de nispeten küçüktür.
Güneş sisteminin dış uyduları içinde Jüpiter, Satürn, Uranüs ve Neptün uyduları bulunur. Jüpiter’in uyduları en oldukca sayıda ve en muhtelif olanlardır. Boyutları ufak, havasız kayalardan büyük, buzlu dünyalara kadar değişmiş olur. Satürn’ün uyduları da oldukca sayıda ve çeşitlidir. Güneş sisteminin en büyük uydusu olan Titan’ı ihtiva ederler. Uranüs ve Neptün’ün uyduları Jüpiter ve Satürn’ün uydularından daha azca sayıda ve daha azca çeşitlidir.
Güneş sisteminin uyduları kozmik komşuluğumuzun büyüleyici bir parçasıdır. Güneş sisteminin çeşitliliğinin ve güzelliğinin bir kanıtıdırlar.
V. Asteroitler
Asteroitler, Güneş’in çevresinde dönen minik, kayalık nesnelerden oluşan bir gruptur. Mars ve Jüpiter’in yörüngeleri içinde bulunan asteroit kuşağında yer alırlar. Asteroitlerin, hiç tam olarak oluşmamış bir gezegenin kalıntıları olduğu düşünülmektedir.
Asteroit kuşağında milyonlarca asteroit vardır, sadece bir çok oldukca küçüktür. En büyük asteroit, ortalama 950 mil (1.500 kilometre) çapındaki Ceres’tir. Öteki mühim asteroitler içinde Pallas, Vesta ve Hygiea bulunur.
Asteroitler demir, nikel ve kobalt şeklinde kıymetli metallerin deposudur. Ek olarak potansiyel bir su ve öteki kaynak kaynağıdırlar. Gelecekte, asteroitleri bu kaynaklar için madencilik yapmamız mümkündür.
I. Güneş Sistemi
Güneş sistemi, Güneş’in çevresinde dönen gezegenler, uydular, asteroitler, kuyruklu yıldızlar ve öteki nesnelerden oluşan bir koleksiyondur. Güneş, Güneş sistemindeki en büyük nesnedir ve Güneş sisteminin hacminin ortalama %99,8’ini oluşturur. Gezegenlerin tamamı Güneş’in çevresinde saat yönünün bilakis rotatif ve kabaca aynı düzlemdedir. Gezegenler iki gruba ayrılır: iç gezegenler ve dış gezegenler. İç gezegenler Merkür, Venüs, Dünya ve Mars’tır. Dış gezegenler Jüpiter, Satürn, Uranüs ve Neptün’dür.
VII. Kuiper Kuşağı
Kuiper Kuşağı, Plüton şeklinde cüce gezegenler de dahil olmak suretiyle birçok buzlu nesneye ev sahipliği icra eden, Neptün yörüngesinin ötesindeki bir feza bölgesidir. Kuiper Kuşağı’nın, iç güneş sistemine giren birçok kuyruklu yıldızın deposu olduğu düşünülmektedir.
Kuiper Kuşağı, Güneş’ten ortalama 30 ila AU uzaklıkta uzanan geniş bir feza bölgesidir. Birkaç kilometreden yüzlerce kilometreye kadar değişen boyutlarda milyarlarca nesne ihtiva ettiği düşünülmektedir.
Kuiper Kuşağı iki bölgeye ayrılır: klasik Kuiper Kuşağı ve dağınık Kuiper Kuşağı. Klasik Kuiper Kuşağı, Güneş’ten 30 ile AU içinde yer alır ve malum Kuiper Kuşağı nesnelerinin çoğuna ev sahipliği yapar. Dağınık Kuiper Kuşağı, Güneş’ten AU’nun ötesinde yer alır ve Neptün’ün yerçekimi tarafınca dağılmış nesnelere ev sahipliği yapar.
Kuiper Kuşağı, iç güneş sistemine giren birçok kuyruklu yıldızın deposu olduğu düşünüldüğü için güneş sisteminin mühim bir parçasıdır. Kuiper Kuşağı ek olarak gelecekteki feza kaşifleri tarafınca kullanılabilecek su ve mineraller şeklinde kaynakların potansiyel bir deposudur.
Oort Bulutu
Oort Bulutu, Güneş Sistemi’ni çevreleyen, buzlu nesnelerden oluşan varsayımsal küresel bir bölgedir. Güneş’ten ortalama,000 ila,000 AU (8,2 ila 16,3 trilyon km) uzaklığa kadar uzandığı düşünülmektedir. Oort Bulutu, varlığını ilk başlarda 1950’de öneren Hollandalı gökbilimci Jan Oort’un ismini almıştır.
Oort Bulutu’nun, mahrek periyotları 200 yıldan fazla olan uzun dönemli kuyruklu yıldızların deposu olduğu düşünülüyor. Bu kuyruklu yıldızların dev gezegenlerin kütle çekim etkisiyle iç Güneş Sistemi’ne dağıldığı düşünülüyor.
Oort Bulutu, Güneş’ten oldukca uzakta yer almış olduğu için incelenmesi oldukca zor olsa gerek. Sadece gökbilimciler, Oort Bulutu’nun üyeleri olduğu kabul edilen birkaç nesneyi tespit edebildiler. Bu nesnelere “Oort Bulutu kuyrukluyıldızları” denir.
Oort Bulutu kuyrukluyıldızları çoğu zaman oldukca minik ve buzludur. Fazlaca eliptik yörüngelere sahiptirler ve Güneş etrafındaki bir yörüngeyi tamamlamaları binlerce sene sürebilir. Oort Bulutu kuyrukluyıldızları Güneş Sistemi’nin iç bölümüne girdiğinde Güneş tarafınca ısıtılabilir ve gökbilimciler tarafınca görülebilir hale gelebilirler.
Oort Bulutu, uzayın büyüleyici ve esrarengiz bir bölgesidir. Kuyruklu yıldızların doğduğu ve gökbilimcilerin Güneş Sistemimizin tarihini hâlâ öğrendiği bir yerdir.
IX. Heliosfer
Heliosfer, güneş rüzgarının hakim olduğu feza bölgesidir. Güneşin yüzeyinden yıldızlararası ortamın kenarına kadar uzanır ve bu da güneşten ortalama AU uzaklıktadır. Heliosfer, güneşten gelen yüklü parçacıklarla doludur ve bunlara güneş rüzgarı parçacıkları denir. Bu parçacıklar yüksek hızlarda hareket eder ve uydulara ve öteki feza araçlarına zarar verebilir. Heliosfer ek olarak Dünya’yı zararı dokunan güneş radyasyonundan korur.
Heliosfer iki bölgeye ayrılır: iç heliosfer ve dış heliosfer. İç heliosfer güneşe en yakın bölgedir ve yüksek yoğunlukta güneş rüzgarı parçacıkları ile karakterize edilir. Dış heliosfer güneşten en uzak bölgedir ve düşük yoğunlukta güneş rüzgarı parçacıkları ile karakterize edilir.
İç heliosfer ile dış heliosfer arasındaki sınıra heliopoz denir. Heliopoz, güneş rüzgarı basıncının yıldızlararası ortam basıncına eşit olduğu noktadır.
Heliosfer, devamlı değişen dinamik bir feza bölgesidir. Güneş rüzgarı parçacıkları yıldızlararası ortamla etkileşime girer ve bu etkileşim heliosferde yay şoku, heliosheath ve sonlandırma şoku şeklinde muhtelif özellikler yaratır.
S: Gezegen ile cüce gezegen arasındaki ayrım nelerdir?
A: Bir gezegen, bir yıldızın yörüngesinde dönen ve kendi yer çekiminin onu küresel bir şekle sokacak kadar büyük olan ve yörüngesini enkazdan temizlemiş bir gök cismidir. Bir cüce gezegen, bir yıldızın yörüngesinde dönen, kendi yer çekiminin onu küresel bir şekle sokacak kadar büyük olan sadece yörüngesini enkazdan temizlememiş bir gök cismidir.
S: Güneş’e en uzak gezegen hangisidir?
A: Güneş’e en uzak gezegen Neptün’dür. Neptün’ün Güneş’e uzaklığı ortalama 4,5 milyar mildir.
S: Güneş sistemindeki en büyük cisim hangisidir?
A: Güneş sistemindeki en büyük nesne Güneş’tir. Güneş, Dünya’nın çapının ortalama 109 katıdır ve hacmi Dünya’nın ortalama 330.000 katıdır.
0 Yorum